Dum la Internacia Arta Vespero (UK 2023) por ĉiuj kongresanoj mi kantis ‘La kanto de Egidio’ (malnova-nederlanda: “Egidiuslied”). Tio estas unu el la plej famaj poemoj de la nederlanda kaj flandraj lingvoj de la mezepoko. Temas pri amo, amikeco kaj la morto… La origina verkisto estas anonima (ĉ. la jaro 1400). La poemon mi tradukis en Esperanton en 2022.
La Kanto de Egidio
Egidio, kien vi iris
Amikkunulo mankas al mi
Vin trafis morto, mi daŭrvivis
Estis bonega kompani’
Unu el ni devis mortiĝi
Ĉiela regno nun vin enlasis
Sunobrilado lucida pli
Ĉiun ĝojon vi ricevis
Egidio, kien vi iris
Amikkunulo mankas al mi
Vin trafis morto, mi daŭrvivis
Preĝu por mi ĉar mi spiregas
En la mondo sufera
Ejeton mian vi subtenas
Sonoros ario plorkanta
Ĝis ankaŭ mi estos mortinta
Egidio, kien vi iris
Amikkunulo mankas al mi
Vin trafis morto, mi daŭrvivis
Estis bonega kompani’
Unu el ni devis mortiĝi
Anonimo, ĉ. la jaro 1400
Tradukis Merlo, Novembro 2022